Vertel me nog eens over vroeger, wat ik allemaal heb gedaan.

Want ik kan me niet herinneren welke weg ik ben gegaan.

Ik zit hier in mijn kamer en kijk wat om me heen.

Waar is iedereen gebleven, waarom zit ik hier alleen?

 

Er is niemand die ik ken, iedereen is vreemd voor mij.

Dus kom eens bij me zitten en vertel eens: wie ben jij?

En kun jij mij misschien vertellen over hoe het is geweest,

hoe is mijn leven verlopen, waarvan hield ik toch het meest?

 

Want soms komen er wel stukjes, als losse foto’s naar me toe,

maar ik kan ze niet echt plaatsen, en ze maken me zo moe.

Dus kom eens even bij me zitten, is er iets dat jij herkend?

Of... ben ik misschien vergeten, dat jij mijn eigen dochter bent…

© Wendy's gedichten