Ik zie je broertje worstelen

met zijn gevoelens, zijn leven.

Ik wil hem troosten, kan het niet,

je hebt hem altijd zoveel gegeven.

 

Ik zie je broertje huilen,

door zijn lachen heen.

Waarom ben je nu toch weg?

Waarom is het leven zo gemeen?

 

Ik zie je broertje worstelen

en ik doe met hem mee.

Hij is zijn zus kwijt, ik mijn sis,

dus huilen we met z’n twee.

© Wendy's gedichten