Ergens gaat er een deurtje open,

misschien op een héél klein kiertje maar.

Je hebt het waarschijnlijk niet eens in de gaten

dat dit deurtje zomaar open staat daar.

Je ziet alleen de deur recht voor je uit,

de deur die nu dicht is, definitief.

Je denkt aan alle mooie herinneringen,

de deur die nu dicht is, hij was je zo lief.

 

En dat ene kleine deurtje blijft open,

geduldig wachtend, al zie je dat niet.

Je kunt nu nog niet vooruit kijken,

je hebt om de dichte deur nog teveel verdriet.

Maar op een dag zul je een streepje licht zien,

en nieuwsgierig zul je naar dat deurtje gaan.

En ontdekken dat in de toekomst ook voor jou

nog prachtig mooie dingen zullen ontstaan.

© Wendy's gedichten