Mijn moeder, mijn mam, is de liefste van de wereld.

Zo zorgzaam, zo lief en soms ook zo frivool.

Mijn stevige basis, de schouder om op te leunen,

van alles wat veilig voelt is zij het symbool.

 

Mijn moeder, mijn mam, is er altijd voor mij.

Om te troosten, te steunen, te helpen met raad.

Stilletjes aanwezig, de ruggesteun in mijn leven,

de vrouw die zonder woorden mij altijd verstaat.

 

Dat zijn de herinneringen die ik wil bewaren,

mijn moeder, mijn mam, zo sterk en vitaal.

Lachend en huilend, mopperig en blij.

Gewoon, zoals ze altijd was bij mij.

 

Want zo is mijn moeder en zo zal ze blijven;

sterk en gelukkig, niet oud en verward.

Al moet ik voor altijd nu afscheid van haar nemen,

ze blijft deel van mijn leven en deel van mijn hart.

©Wendy's gedichten