December, tijd voor kerst en oud & nieuw…

we ‘moeten’ gezellig met de familie bij elkaar.

Maar hoe kunnen we, hoe doen we dat,

want de belangrijkste is onbereikbaar.

 

Juist in deze december tijd,

van bijna gedwongen gezelligheid,

mis je toch het allermeest

het gevoel van saamhorigheid.

 

Want je bent niet meer samen, je moet nu alleen,

en daar moet je jouw weg nog in vinden.

Het is moeilijk, kost tijd en het doet pijn,

maar laat je daardoor niet verblinden.

 

Er is licht aan het eind van deze donkere dagen,

je gaat verder met familie en vrienden om je heen.

Andere liefde dan je had, dan je graag had willen houden,

maar het is sterke liefde, je staat echt nooit alleen.

 

En in gedachten zie en voel je, de liefde die hij aan je gaf.

Die liefde raak je nooit meer kwijt, die gaat voorbij het graf.

Laat die liefde je kracht geven, in donkere dagen wat zonneschijn.

Want in herinnering en gedachten zal hij voor altijd bij je zijn.

© Wendy's gedichten