Elke dag krijg ik wel de vraag hoe of het met me gaat.

Maar dat is niet iets waarover ik nou zo heel erg graag praat.

 

Want ik wil niet altijd maar moeten vertellen

hoe goed of hoe slecht het met mij gaat.

Kun je niet een keertje bellen

voor het uitwisselen van wat roddelpraat?

 

Een praatje over koetjes en kalfjes,

of desnoods over het weer.

Want ik wil niet dat het altijd over mij gaat,

over mijn lijf en ziekte, keer op keer.

 

Het is goed bedoeld en de aandacht is oprecht,

maar er gaat nu zoveel in me om.

Soms wil ik het bijltje erbij neergooien,

de volgende dag voelt alles weer andersom.

 

Dus vraag me niet hoe het met me gaat,

dat veranderd van uur tot uur.

Praat gewoon maar even met me

over de lente en de natuur.

 

Over de nieuwe vriendin van de buurman,

over de Lastdrager die het weer doet.

Het gaat misschien helemaal nergens over,

maar zo’n praatje doet me echt zo goed.

 

Dan denken we even aan andere dingen,

dingen die niet zo zwaar beladen zijn.

En kan ik daarna vol goede moed weer verder,

want liefde en hoop zijn het beste medicijn.

© Wendy's gedichten