Kon je nog maar even bij ons zijn

Origineel: Wishing you were somehow here again – Andrew Lloyd Webber

Tekst: Wendy v. Berkel

Als ik t’rug denk aan de tijden dat jij nog bij ons was,

waren we toch zo gelukkig, waarom besef ik dat nu pas?

Kon je nog maar even bij ons zijn,

was je nog maar even hier.

Soms in mijn droom ben jij er gewoon,

vinden we een manier.

Konden we nog even praten,

vertellen hoe het met ons gaat.

Droom elke dag dat ik je zag,

‘k voel dat je naast me staat.

In de dood ben jij onzichtbaar, voor ons onbereikbaar.

Dat je nu niet meer bij ons bent is zo onvoorstelbaar.

‘k hou in mijn hart een plaatsje apart,

daar vind ik jou voortaan.

Kon je nog maar even bij ons zijn,

kon je me maar hier zien staan.

Hopend dat jij trots bent op mij,

ik kan je nu laten gaan.

Als ik aan je denk, als ik jou herken

dat je in alles altijd bij me bent.

‘k Voel je naast me staan

en ik laat je gaan.