Dit gedicht schreef ik voor het 50-jarig bestaan van Tuincentrum de Boet.

 

Lieve Jan.

 

Het is al 50 jaar geleden toen het allemaal begon.

50 jaar geleden, wat was je toen nog jong.

Je begon daarvoor al plantjes te verkopen bij je ouders op de stoep

het liep best leuk maar het werd wel een beetje een troep.

Je kon een boetje huren van Tuk, daar op het land.

En door die beslissing van jou zijn wij hier allemaal beland.

Het boetje werd goed opgeknapt, ‘t was hard werken met z’n twee.

Jullie verkochten al van alles, maar er was nog geen wc…

Maar voor alles was een oplossing, gewoon niet moeilijk doen:

als de nood echt hoog was, kon een emmer ook wel dienst doen.

Op de Paad had je nog een tijd een verwarmde kas staan.

Daar kwam menig mooie grote plant vandaan.

Voor verkoop in het boetje maar ook op Aalsmeer.

Dan ging je met de wagen een daggie op en neer.

En zag je goede handel, en moest je nog langs Beverwijk,

dan bracht je de handel-op-z’n-Jans in de praktijk:

’s morgens kopen op de veiling en wat later verkopen voor iets meer.

’t Was hard werken maar de diesel was weer verdiend, ongeveer.

In de Hoogeboomlaan kon je van Asper een pandje huren.

Je greep je kans en ging ook daar verbouwen en plamuren.

Vol enthousiasme en met volle steun van Anneke

begonnen jullie daar bloemboetiek Janneke.

Ondertussen groeiden jullie uit het boetje, je had een hit gescoord Jan.

Gelukkig kon je toen land kopen van het zogenaamde ‘Bosplan’.

Aan de Oosterboekel, met ruimte om te groeien

en sinds die tijd heeft Hoogwoud de Boet zien bloeien.

Je zag overal handel in, zag de wereld als je speeltuin

en groef voor de verkoop rustig sneeuwklokjes uit de tuin.

En had je nog maar 1 zilverberk en geen 3 zoals de klant had gehoopt?

Dan werden er door Sjors gewoon 2 uit je eigen tuin gesloopt.

Ook reclame maken om de verkoopt te stimuleren

kon jij op je eigen originele manier organiseren.

Met de braderie moest Silvia op en neer lopen met een mooie plant.

Dat stimuleerde de verkoop en trok zo menig klant.

En waren er nog 4 tafels nodig voor in de plantenkas?

Dan wist jij een goedkoop partijtje, 70 stuks, ach dat kwam vast nog wel van pas.

Ook was jij de eerste die in de kunstkerstboom toekomst zag.

Toen je die ging verkopen, waren die lilleke dingen het gesprek van de dag.

En toen je Nandina’s kocht, stuurde Perry die terug naar de kweker.

Dat zou nooit verkopen, dat wist hij echt wel zeker.

Jouw zogenaamde gluurpoppen, wat moesten we dáár nou mee?

Maar de klant vond het geweldig en trok grif de portemonnee.

 

De Boet is in 50 jaar aardig uitgebreid

en er is heel wat veranderd in al die tijd.

Vroeger had je maar 1 telefoon en belde een klant om plant of gras?

Dan brulde Astrid de vraag naar Jan, achterin de kas.

Je stond met z’n tweeën bij de kassa, 1 erachter, 1 ervoor.

Alles opnoemen wat in de kar lag, zo gaf je de prijzen door.

Planten prijzen deed je met stekers, iedere prijs een andere kleur.

Dat was voor de klant heel duidelijk, er was toen nooit gezeur.

En klanten die prijzen verwisselden was nog ongekend,

de caissières zagen alles en alle prijzen waren bekend.

Later kwam de prijzentang met stickers, dat was een goed idee.

Behalve voor de kerstballen want alle verf kwam mee.

Dus kerstballen werden per stuk geclipt wat best een werkje was.

Daar kwamen alle kinderen van de werknemers goed van pas.

Zo verdiende menig kind door de Boet een heel klein loon.

Tja, in die tijd was kinderarbeid nog heel gewoon.

In het koffiehoekje ging de afwas nog gewoon met de hand:

de machine was veel te traag en wachten dat wilde niemand.

Iedere middag was de Boet dicht van 12 tot half 2.

Dan kon je lekker naar huis en at je met de warme prak mee.

De klant kreeg 50% levensvatbaarheidsgarantie op elke plant,

maar 100% als het door de Boetmensen zelf was aangeplant.

Zaterdag om 4 uur ging de winkel dicht en stond ieder in de rij,

dan werden de uren uitbetaald en was de dag voorbij.

Dan een biertje om het weekend te vieren, samen met mekaar.

Want iedere zondag open was toen echt onvoorstelbaar!

De zondagen dát de Boet open was, was het alle hens aan dek

want mensen kwamen van heinde en verre en werden helemaal gek.

Er waren maar weinig parkeerplaatsen, heel Hoogwoud liep vast.

Menig bewoner werd door een klant van de Boet op z’n oprit verrast.

Dus bij de volgende verbouwing ook een parkeerplaats voor 200 auto’s gemaakt

maar nog steeds wordt menig file door de Boet veroorzaakt.

 

Ja Jan, je hebt heel wat teweeggebracht in die 50 jaar,

de Boet bracht ook al menig mensen bij elkaar.

Silvia en Jos Smook waren misschien de eerste bij de Boet,

hun zoon Piet heeft hier ook zijn liefde ontmoet.

Nick leerde Anja kennen en stichtte een gezin.

Ook Roy en Rick vonden bij de Boet hun vriendin.

Emiel leerde Irma kennen, John Groot zijn Geraldien.

Lisa en Tim, Rowin en Iris, wie heeft er nog meer gezien?

Er gaan praatjes genoeg, niet iedereen is heel kuis.

Er is zelfs ‘n keer een stel betrapt in het ketelhuis!

 

De Boet is nu de grootste werkgever in Hoogwoud,

de opmerking: 'daar heb ik ook gewerkt!' is daarom heel vertrouwd.

'Maar in mijn tijd was het véél kleiner', is ook een veel gehoorde kreet.

Het nieuwe is zo snel vertrouwd dat je nog wel eens vergeet

dat de Boet sinds het begin 7 keer een heropening heeft gehad!

En bij elke nieuwe opening dachten ze: zo da’s dat.

Maar iedere keer toch weer een klein beetje erbij,

we moeten meegroeien met de eisen van de maatschappij.

Een nieuwe schuur, een nieuwe kas, een extra verdieping gemaakt.

Je hebt in al die jaren al menig verbouwing meegemaakt.

En ook nu liggen er alweer tekeningen klaar

maar dat is nu de verantwoordelijkheid van de nieuwe eigenaar(s).

 

Ja Jan, 50 jaar is een hele tijd, er is zoveel gebeurd

sinds je met je eerste planten op de stoep hebt geleurd.

Ooit had je 5 mensen vast in dienst, waarvan er 3 nog steeds hier werken!

Nu zijn het er 138 en lopen er 99 mensen op tijdelijke basis de boel te versterken.

Je ging van klein Boetje naar Tuin- sfeer en kluscentrum de Boet,

synoniem voor altijd druk en spullen in overvloed.

Net ff anders dan anderen, met dingen waar niemand aan dacht.

Ieder seizoen weer helemaal anders, speciaal voor de klant bedacht.

Samen met Anneke begonnen in een boetje, knus, gezellig en klein

hebben jullie samen een bedrijf neergezet om trots op te zijn.

De toekomst ligt in handen van Jan-Willem en Jord,

wie weet hoe groot de Boet in de toekomst nog wordt.

Maar jij bent en blijft bij de Boet voor altijd de Grote Man.

Namens al jouw personeel: gefeliciteerd en… bedankt lieve Jan.

©Wendy's gedichten