Nu jouw lachen is verstomd

en jouw leven ons is ontnomen,

voel ik dat er een diepe stilte komt

en in die stilte zal ik je tegenkomen.

Je bent nog steeds deel van mijn leven,

het is nooit echt helemaal voorbij.

Ik hoor je lach nog en voel je liefde,

herinner me alles wat je tegen me zei.

We zullen nog steeds grapjes maken,

de gesprekken zullen vaak over jou gaan.

Nu je mijn handen niet meer kunt aanraken,

raak je mijn hart nog duidelijker aan.

©Wendy's gedichten